پارکت یک کلمه فرانسوی است. این کلمه در زبان فرانسه Parquet نوشته می‌شود و در اصل کف‌پوشی است که از قطعات کوچک چوبی که به صورت موزائیکی کنار هم چیده می‌شوند، شکل می‌گیرد. این کف‌پوش اولین بار در قرن هفدهم میلادی معرفی شد و در بناهای مجلل اروپایی جایگزین کف‌پوش مرمری شد.
در اکثر موارد پارکت از چوب درختان بلوط، گردو، افرا و ماهون تولید می‌شود. در سال‌های دور قطعات پارکت به وسیله قیر گرم بر سطح چسبانده می‌شد، اما امروزه با پیشرفت فناوری برای چسباندن پارکت از چسب سرد مخصوص این کار استفاده می‌شود.
این نوع کف‌پوش اگر به درستی حفظ و نگهداری شود، عمر بسیار طولانی خواهد داشت. در صورتی که پس از گذشت چندین سال بعضی از قطعات کف‌پوش از سطح زمین جدا شد می‌توان با استفاده ازچسب مخصوص دوباره آن را چسباند. سطح نهایی پارکت با اندودی از جنس لاک پوشیده می‌شود تا آن را در برابر نفوذ آب و موریانه محافظت کند.
پارکت علاوه بر زیبایی خاصی که با نقوش چوبی‌اش به محیط می‌دهد، موجب عایق شدن کف خانه نیز می‌شود.
این کف‌پوش در محیط‌های مختلف مانند منازل مسکونی، سالن‌های ورزشی و ساختمان‌های اداری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در سال‌های اخیر کف‌پوش‌های طرح چوب لمینت در بازار دکوراسیون رواج پیدا کرده است و در بسیاری از موارد این کف‌پوش‌ها به عنوان پارکت معرفی می‌شوند، اما این موضوع صحیح نیست و کف‌پوش‌های لمینت تفاوت‌های بسیاری با پارکت دارند.
مهمترین تفاوت پارکت و لمینت در جنس آن‌ها است. پارکت صد در صد از چوب خالص و طبیعی ساخته می‌شود اما لمینت در واقع از HDF ساخته می‌شود، به همین علت پارکت از لمینت قیمت بالاتری دارد.